Als moeder van Suzanne, een dochter met verstandelijke beperking, maakt Zazzy gewone dingen op een bijzondere manier mee. Dit keer: lezen of voorlezen?
Van kleins af aan kwam Suzanne regelmatig met mij en haar broertje Marcel in de bibliotheek. Daar was een speciale hoek voor de jongere kinderen. De prentenboeken bevonden zich in gekleurde kubussen. De kleintjes konden er goed bij. Er waren zitjes waar we samen de boekjes bekeken.
Uitstapje
Suzanne en Marcel mochten zelf boeken uitzoeken. Voor mij was het een uitstapje: de wandeling heen en terug en het kijken naar mijn kinderen. Iedere keer was het een feest dat de uitgezochte boeken mee naar huis mochten. Thuis ging de boekenpret verder. Alle boeken kregen een plekje in de kast, waar de kinderen de boeken zelf mochten pakken. We hebben vele uurtjes op de bank en op hun bed samen gelezen.
Taalontwikkeling
Voorlezen is extra goed voor de taalontwikkeling van kinderen met een taalachterstand. Lang liep het interessegebied voor de verhalen in de boeken gelijk op bij Marcel en Suzanne. Marcel leerde uiteindelijk op school zelf lezen, maar genoot van het voorlezen bij het bedritueel. Dit waren, zeker nu ik er op terug kijk, waardevolle momenten. Twee luisterende pyjamakindjes tegen me aan.
Woordenschat
Uit de testen van Suzanne kwam naar voren dat haar woordenschat, in vergelijking tot de rest van haar ontwikkeling, groter was dan verwacht. Een compliment voor deze moeder. Een poosje probeerde ik de beginnersleesboekjes met Suzanne uit. Ze vindt letters interessant. Ze herkent ze en probeert ze na te schrijven. Helaas was het knippen en plakken voor haar een stap te ver. Het leren lezen dreigde het plezier in boeken te overschaduwen. We staakten de leespogingen.
Boekenwurm
Marcel werd ouder en verslond zelf zijn boeken. Suzanne luisterde goed tijdens het voorlezen en vulde bij verhaaltjes op rijm de woordjes aan die ik aan het einde van de zin wegliet. Op school leerde ze pictogrammen op werkbladen lezen en daar was ze trots op.
Ondanks dat Suzanne niet kan lezen, staat er op haar kamer een volle boekenkast. Oude boeken geven we door aan anderen en vervangen we voor nieuwe exemplaren. Lezen blijft zo voor ons een fijne gezamenlijke bezigheid. Vooral ’s avonds laat (kinderbedtijd kennen we niet meer) is het een traktatie om met een kinderboek de dag te eindigen.