Supermoeder werd schulddienstverlener
Een bankemployee die vrijwilligerswerk gaat doen in de schuldhulpverlening, dat klinkt best logisch. Maar een bankemployee die zelf tot over haar oren in de financiële problemen raakt? Sherayca Isidora maakte allebei mee. ‘Ik heb bij de ING gewerkt, de Rabobank, ABN AMRO… uiteindelijk verdiende ik daar een megasalaris.’ Maar toen werd ze verliefd.
In totaal werkte Sher zo’n 20 jaar bij verschillende banken, in allerlei functies en op verschillende afdelingen. Ze werkte hard, deed interne opleidingen en had leuke collega’s. In haar vrije tijd deed ze vrijwilligerswerk, omdat ze iets terug wilde doen voor de maatschappij: ze las voor op basisscholen en zamelde geld in voor goede doelen. Later begon ze ook bij de Rotterdamse Vraagwijzer. ‘Dat werk gaf me ongelofelijk veel voldoening. En ik merkte dat ik er ook goed in was.’ Daar kwam ze mensen tegen met schulden. Waren de problemen te groot, dan begeleidde ze hen naar de Rotterdamse Schuldhulpverlening.
Transportbedrijf
Hoe ze ondanks haar goede baan en dito salaris in de schulden raakte? Sher zucht en lacht een beetje. ‘Tja… laten we zeggen dat ik jong en dom was.’ Op haar 21e leerde ze een man kennen. Smoorverliefd werd ze. ‘Zijn familie kwam uit de logistiek. Hij wilde samen met mij een transportbedrijf opzetten.’ Voor jezelf beginnen in de transportsector, daar zijn grote investeringen voor nodig. Vanwege haar werk had Sher gunstige voorwaarden bij leningen. ‘Ik was verliefd, ik vertrouwde hem – en liet alle leningen op mijn naam zetten. Dat gaf toch niks?’
Failliet
Maar verliefdheid gaat soms over, weet Sher nu uit bittere ervaring. ‘Na tien jaar ging hij bij me weg. Hij liet me zitten met de aflossingen van onze leningen.’ Twee jaar later klapte de boel en ging het transportbedrijf failliet. Sher bleef achter met een schuld van €40.000. Uit schaamte vertelde ze niemand over haar financiële problemen. Ze dichtte het ene gat met het andere. ‘Creatief boekhouden, daar werd ik erg goed in. Dat hield ik vol totdat er brieven van Eneco op de mat vielen: ze gingen gas en licht afsluiten.’
Bewindvoering
Sher kon haar bed haast niet meer uitkomen door alle stress en spanning. Ze was doodsbenauwd ontslagen te worden als haar schulden aan het licht zouden komen. Maar ze moest wel met de billen bloot. ‘Mijn leidinggevende reageerde heel fijn. Zei, “Meid, wat erg. Als ik had geweten dat je die leningen op jouw naam wilde zetten, had ik je tegengehouden. Maar ik ga je helpen”.’ Hij regelde begeleiding door een schuldhulpverlener. Een gang naar de rechter volgde en Sher werd drie jaar lang onder bewindvoering gesteld.
Afbetalen
Sta je eenmaal onder bewind, dan mag je niet meer zelf beslissen over je bezittingen en geld. De bewindvoerder bepaalt van hoeveel geld je rond moet komen: meestal nét genoeg om van te kunnen leven. Vakanties of uitgaan is er dan niet meer bij. Van alle extra inkomsten betaal je de schuldeisers en een bijdrage voor de bewindvoerder. Ook gaat de eerste tijd al je post naar de bewindvoerder. ‘Ik had niet veel meer te vertellen over m’n eigen leven,’ vat Sher samen.
Werken, werken, werken
Om zo snel mogelijk haar zelfstandigheid terug te krijgen, pakte ze het drastisch aan. Naast haar 36-urige baan bij de bank, stond ze in de weekends achter de bar. ’s Avonds werkte ze als toiletjuffrouw. ‘Ik heb me uit de naad gewerkt die drie jaar, ik pakte álles aan.’ De resultaten waren er dan ook naar: aan het eind van de bewindvoeringsperiode had ze €37.000 afbetaald. ‘Ik ben daar nog steeds zó trots op!’
Opleiding
Sher pakte haar leven weer op. Toen ze een tijd later moeder werd, bleef ze een jaar thuis om van haar kindje te kunnen genieten. Het idee om in de schuldhulpverlening te werken speelde in die tijd weer door haar hoofd. Ze vatte de koe bij de horens en schreef zich in bij de post-hbo-opleiding Schuldhulpverlening. ‘Want toen ik zelf hulp zocht, voelde ik me niet goed begrepen of geholpen. Ik wilde mensen kunnen helpen zoals ik zelf graag geholpen had willen worden.’
Afwijzing
Met haar diploma op zak wilde ze dolgraag aan de slag. Maar de ene afwijzing volgde op de andere. ‘Ze zochten allemaal iemand met werkervaring. En die hád ik genoeg – maar niet als betaalde kracht.’ Kinderbuurtcoach Nikki van Welzijn Capelle had een idee. Zij en Sher hadden elkaar in 2016 leren kennen toen zij met moeders uit de Florabuurt de Kinderclub opzetten. ‘Neem contact op met mijn collega Corina de Jong, die is preventiecoach schulddienstverlening’, zei Nikki.
Werkervaringsplek
Ondertussen werkt Sher alweer bijna een jaar als schulddienstverlener bij Welzijn Capelle, op een werkervaringsplek. Haar contactpersoon bij Werkplein, Wim van Vredendael (‘Een hele goeie man!’) stemde erin toe dat ze zo waardevolle werkervaring op kon doen, met behoud van uitkering. De Capelse wil zo snel mogelijk een betaalde baan, maar is blij met deze kans. ‘Ik leer hier zó veel.’
Motiveren
Het mooiste aan haar vak vindt Sher het om mensen het vooruitzicht te geven dat ze weer schuldenvrij kunnen zijn, en ze te motiveren om het aflossingstraject vol te houden. ‘Ik laat ook merken: “Ik begrijp jou, want ik ben daar óók geweest”. Dat doet veel met mensen.’
Schulden staan nooit op zichzelf, weet ze: er spelen altijd andere zaken, zoals problemen in de relatiesfeer, met opvoeden, of psychische problemen.
Terugkijkend zegt ze, ‘Toen ik in de schulden raakte, heb ik mijn eigen pad uitgestippeld. Je moet het zélf regelen allemaal. En het was een harde les, maar financiële zaken en liefde hou ik voortaan gescheiden.’
