‘Veel gezelligheid en mooie verhalen’
‘Na mijn pensioen ben ik maatje geworden. Ik wilde graag onder de mensen blijven komen.’ Ondanks haar gezondheidsproblemen is Lize (68) actief als mantelzorgmaatje en seniorenmaatje. Ze bezoekt wekelijks twee oudere dames. Met de een gaat ze vaak naar tuincentra, met de ander naar de markt of het winkelcentrum. ‘Het geeft me veel gezelligheid. En mensen kunnen helpen geeft me een goed gevoel.’
Lize en haar man runden jarenlang een drogisterij in Alexanderpolder, die ze van zijn vader hadden overgenomen. Ze verkochten ook reformspullen en supplementen. ‘Mijn man en ik werkten dagelijks samen. Dat ging prima. Het was een leuk beroep: met mensen omgaan, me verdiepen in vitamines en geneesmiddelen… interessant!’
Het echtpaar verhuisde drie jaar geleden vanuit Krimpen naar Capelle aan den IJssel. Lize schreef zich direct in voor vrijwilligerswerk op CapelleDoet. Tijdens het intakegesprek gaf ze aan dat ze graag mensen wilde bezoeken die wat eenzaam zijn, of niet alleen naar de markt of winkel kunnen. ‘De medewerker van CapelleDoet stelde natuurlijk gelijk voor dat ik maatje zou worden. Dat past heel goed bij mij.’
De eerste mevrouw waar Lize aan werd gekoppeld als maatje was Vera, eind 70 en nierpatiënt. Vera was alleenstaand, en Lize bracht haar regelmatig naar het ziekenhuis. ‘Het was zó’n positief mens, ondanks dat ze van alles had: suiker, een niertransplantatie ondergaan… Onze band was bijzonder. We praatten over van alles en nog wat: haar Surinaamse achtergrond, de mijne, het geloof, The Bold and the Beautiful…’ Ze gingen samen naar de Koperwiek of mee op een vaartochtje van de Nierstichting. Een half jaar geleden overleed ze; Lize mist haar nog steeds.
De bezoekjes aan een andere mevrouw waren van korte duur. ‘Daar ben ik weggaan, die zocht gewoon ruzie.’ Lize bleek de derde vrijwilliger die bij haar wegliep. Lachend: ‘Het moet natuurlijk wel leuk blijven.’
Mantelzorgmaatje en seniorenmaatje
Momenteel bezoekt de Capelse nog twee oudere dames. Voor de een is ze mantelzorgmaatje, omdat die zorgt voor een familielid. Het bezoek van een mantelzorgmaatje geeft wat ontspanning, zodat de mantelzorger het zorgen beter volhoudt. Lize gaat langs voor koffie en een gesprek, of ze gaan samen naar tuincentra. Voor de ander is Lize seniorenmaatje: ‘Mevrouw Jespers is 84 en reisde vroeger half Nederland af voor haar werk als marktkoopvrouw. Wij gaan samen bijvoorbeeld naar de markt of drinken ergens koffie. Net waar we zin in hebben.’
Al hebben Lize en haar man een vol leven door onder andere hun vijf kleinkinderen en eigen uitstapjes, ze doet graag iets voor anderen. ‘Als mensen horen dat ik elke week vrijwilligerswerk doe, vragen ze vaak: “Hou je wel tijd over voor jezelf?” Maar ik heb meer dan genoeg tijd voor mezelf, familie en vrienden over. Je kunt het tenslotte zelf inplannen.’
Leuke verhalen
Sowieso is de 68-jarige positief ingesteld. Ook door de ziekte van Parkinson, vier jaar geleden vastgesteld, probeert ze zich niet teveel te laten belemmeren. ‘Je weet toch niet hoe het zal lopen, dus ik ga niet bij de pakken neerzitten. Ik doe er alles aan om motorisch zo goed mogelijk te blijven, zoals fysio met een groepje van vier andere patiëntes van in de 60. We peppen elkaar op, oefenen samen. Ik moet wel wat ik doe op één dag doseren.’
Wat brengt het vrijwilligerswerk als maatje haar? ‘Met mensen omgaan, al die verschillen in karakters, vind ik interessant. Zelfs al gaat het soms wat moeizaam, dan blijf ik toch komen: het is leuk om te zien hoe onze band zich ontwikkelt. Als er vroeger meer keus was geweest, was ik misschien wel maatschappelijk werker geworden, net als mijn jongste dochter een tijdje was.’ Lize vindt het vooral leuk om oudere mensen te bezoeken: ‘Die hebben al van alles meegemaakt, zijn wat complexer. Het is leuk om hun verhalen te horen.’
Gezamenlijke interesses
Normaal gesproken is een vrijwilliger ongeveer een jaar aan iemand gekoppeld als maatje, maar dit werk past zo goed bij Lize dat ze het langer doet. ‘Ik kan het mensen echt aanraden. Het is zulk nuttig en leuk werk! De vader van een goede vriendin is pas overleden, en ik heb het haar ook aangeraden: blijf in het tehuis waar je vader woonde andere mensen bezoeken! Er zijn zó veel mensen nodig.’
Wat een mantelzorger en senior samen doen, hangt helemaal af van de gezamenlijke interesses. Lize: ‘Ik bezoek toevallig allemaal dames, maar er zijn natuurlijk ook oudere heren die graag een maatje willen. Bijvoorbeeld om samen te kaarten, biljarten of wandelen. Een paar van de mannen in het mantelzorgmaatjesgroepje doen ook wel eens klusjes voor degene die ze bezoeken.’ Zo doe je precies wat je allebei leuk vindt.
Basiscursus mantelzorgmaatje
Mantelzorgmaatjes volgen vóór ze beginnen een basiscursus mantelzorgmaatje, van twee dagdelen. Ook komen de mantelzorgmaatjes een keer per kwartaal bij elkaar, om te bespreken hoe het gaat. Een mantelzorgcoach begeleidt het groepje en kan eventueel advies geven. Lize: ‘Het is een gezellig clubje, en fijn om contact te hebben met andere maatjes. Een tweede leuke bijkomstigheid: als vrijwilliger kun je gratis cursussen bij CapelleDoet doen. Ik heb bijvoorbeeld “Opkomen voor jezelf, met oog voor de ander” gedaan.’
Lizes echtgenoot vertelt hoe blij de dames zijn met de bezoekjes van zijn vrouw: ‘Ze zijn heel positief over haar en kijken er enorm naar uit als ze langskomt.’ En de ondertussen overleden Vera zei wel iets héél moois: ”Het lijkt wel of Onze-Lieve-Heer een engeltje op mijn pad heeft gestuurd!”
Foto: Lize en mevrouw Jespers
Ook maatje worden, of wil je meer informatie? Mail naar capelledoet@welzijncapelle.nu.
