‘Als we hem bellen voor een klus, staat hij altijd klaar’
Elke dag doen heel veel vrijwilligers heel veel vrijwilligerswerk in Capelle aan den IJssel. Jehad Krayem is een van die vrijwilligers. Vier jaar lang stond hij altijd klaar voor Vluchtelingenwelzijn Capelle.
Op het oog een gewoon Nederlands gezin, met een dochter van 12 en een zoon van 9 waar papa en mama allebei dol op zijn. Toen de kinderen klein waren, bracht vader ze altijd zelf naar zwemles. Nu gaan ze groter zijn, gaat hij graag met ze fietsen in het Schollebos. Mama is lief, maar streng. Haar ‘nee’ is écht nee.
Maar zo gewoon is het gezin niet. Ze zijn pas vijf jaar in Nederland, gevlucht uit Syrië. De kinderen vonden hier al snel hun draai; vader Jehad en moeder Alaa zijn daar nog hard mee bezig. Maar ze zetten grote stappen.
Transportbedrijfje
Na jaren vrijwilligerswerk te hebben gedaan (‘ik wilde iets terugdoen voor mijn uitkering’), is Jehad Krayem onlangs een eigen transportbedrijfje begonnen. Trots: ‘Krayemcar Transport heet het.’ In Damascus had hij een autoverhuurbedrijf, samen met zijn zwager. Ook kochten ze auto’s in en verkochten die weer door. ‘Ik was altijd bezig, weinig thuis. Stilzitten, daar hou ik niet van. En dan: je moet toch geld verdienen voor je gezin?’
Studeren
Jehad begint als vanzelf te glimlachen als hij over zijn kinderen vertelt. ‘Mijn zoon Siraj wil als hij groot is iets met muziek gaan doen. Hij kan goed dansen, danst altijd mee op filmpjes van TikTok. Breakdancen vindt hij het leukst. Jamila wil piloot worden. Ik hoop dat ze later allebei gaan studeren.’
Vluchtelingenwelzijn
Jehad en zijn vrouw hebben het naar hun zin in Capelle aan den IJssel. Mooi en rustig vinden ze het. Maar ook hier wilde Jehad zich nuttig voelen. En tegelijk zijn Nederlands verbeteren. Buurtmoeder Hakima van Welzijn Capelle overlegde met haar collega, coördinator Vluchtelingenwelzijn Ada Veth. Vluchtelingenwelzijn helpt statushouders en hun gezinnen bij het opbouwen van een nieuw leven in Capelle. Hakima: ‘Jehad is toen bij ons begonnen als vrijwillig chauffeur en hielp mensen verhuizen. Hij deed het geweldig! Als we hem belden, stond hij altijd klaar. En nog doet hij soms klusjes voor ons.’
Eigen bus
In Syrië al kreeg Jehad het idee om ooit iets te gaan doen in de verhuisbranche. Door de werkervaring die hij opdeed bij Vluchtelingenwelzijn, groeide zijn zelfvertrouwen. Toen hij afgelopen zomer geld kon lenen van zijn zus in Engeland, kocht hij een eigen transportbus. Die knapte hij eigenhandig op. En nu is zijn eigen verhuisbedrijf een feit.
Als je hem naar zijn plannen voor de toekomst vraagt, valt Jehad even stil. ‘Misschien uitbreiden,’ zegt hij dan. ‘Ik hoop dat ik meer bussen kan kopen, en mensen in dienst kan nemen. Maar eerst wil ik uit die uitkering komen!’
