Sylvia kreeg schulden: ‘Je gaat anders naar je leven kijken’
‘Het was halverwege de maand – en ik had geen idee hoe ik m’n kinderen te eten moest geven en m’n rekeningen betalen.’ Sylvia is 40 en moeder van twee zoons. Ze heeft een goede baan, maar kreeg schulden door haar scheiding. Sinds kort zit ze in een schuldsaneringstraject. ‘Nu heb ik weer rust in mijn hoofd. Met de hulp van de wijkwinkel, Voedselbank en financieel hulpverlener weet ik zeker dat ik hieruit ga komen!’
Na haar scheiding twee jaar geleden kwam Sylvia in Capelle aan den IJssel wonen met haar zoons van 7 en 13. Zij en de kinderen hebben het goed naar hun zin in hun nieuwe woonplaats: ‘Ik vind Capelle een leuke gemeente. Fijn dat er veel groen en dieren zijn.’ Sylvia heeft rechten gestudeerd en werkt in de juridische sector. Maar haar financiële situatie werd steeds moeilijker na haar scheiding.
Schaamte
‘Ik kon de vaste lasten niet meer betalen. Mijn ex-man en ik hadden eerder een lening afgesloten voor een auto, die moest ik ook nog helpen aflossen. Bovendien val ik onder de toeslagenaffaire, dus ik had schulden bij de Belastingdienst. Daar kwamen nog andere schulden bovenop, omdat ik na de boodschappen niet genoeg overhad om bepaalde rekeningen te betalen. Ik heb een goede opleiding en baan, dus ik schaamde me er een beetje voor. Hoe kon mij dit gebeuren?’
Het lukte Sylvia niet meer om de buitenschoolse opvang te betalen. Ze kreeg ook schulden bij de energieleverancier, woningcorporatie en zorgverzekeraar. Eerder had ze een folder van Welzijn Capelle gekregen over financiële hulpverlening. Op dat moment dacht ik , “Dat heb ík toch niet nodig?”. Maar in die ene maand, met een lege bankrekening, besloot ik toch te bellen. De baliemedewerker van Welzijn Capelle verwees me naar de wijkwinkel. Toen is het balletje gaan rollen.’
Admicafé
De wijkwinkelmedewerker maakte een afspraak voor haar bij het Admicafé. De speciaal getrainde vrijwilligers van het Admicafé kunnen Capellenaren helpen met allerlei financiële vragen. Bijvoorbeeld over huur, verzekeringen, energie, uitkeringen, belastingen of toeslagenaanvragen. ‘De vrijwilliger hielp me om m’n financiële papieren te ordenen. Ook regelde hij een aanvraag bij de Voedselbank. Ik kon daar gelukkig ook gelijk een noodpakket gaan ophalen. We hebben nu in elk geval weer altijd voldoende eten in huis!’
Vervolgens maakte Sylvia een afspraak met Radha, een van de financieel hulpverleners bij Welzijn Capelle. Met haar maakte zij een afspraak bij IJsselgemeenten voor schuldsanering. Sylvia: ‘Dat traject is nu gestart. Met Radha heb ik in kaart gebracht wie mijn schuldeisers zijn, wat mijn inkomen is, wat m’n vaste lasten, hoeveel schulden ik precies heb…’ Op basis van dat overzicht doet IJsselgemeenten een afbetalingsvoorstel. Vervolgens moet je elke maand een vast bedrag aflossen via de gemeente, 3 jaar lang.
Schuldsaneringstraject
Sylvia: ‘Ik was vorig jaar al begonnen met het afbetalen van schulden. Mijn zorgverzekeraar, energieleverancier en Havensteder zijn daardoor al afbetaald. Ook heb ik uitstel van betaling aangevraagd voor bepaalde rekeningen. Daardoor wordt het maandelijks af te lossen bedrag aan de gemeente hopelijk wat lager.’ De Capelse is blij dat ze in het schuldsaneringstraject zit. ‘Dat ik nu al mijn schulden aflos via de gemeente, geeft me rust in m’n hoofd.’
Op aanraden van Radha deed Sylvia ook mee met de Budgettraining van Welzijn Capelle. ‘De groep was heel leuk. En de trainers Loes en Ramon zijn geweldig, ze krijgen van mij een 10! Net als Radha, trouwens. De lessen en uitleg zijn echt goed.’ Ook de andere deelnemers hadden schulden, vertelt ze. ‘Maar al zaten we allemaal in een lastig parket, we hebben ook veel gelachen samen.’
Kasboekje
Sylvia gaat door de training anders met geld om. ‘Ik gaf impulsief geld uit, door de stress. Nu plan ik mijn uitgaven: ik maak een lijst van alles wat betaald moet worden, en kijk hoeveel geld ik dan overhou. Ook probeer ik altijd iets opzij te zetten voor onvoorziene uitgaven.’ De budgetcoaches raden verder aan om naar koopjes te kijken en prijzen te vergelijken. En elke week alle uitgaven in een kasboekje te schrijven, zodat je ziet of je over je budget gaat of niet.
Op dit moment houdt de Capelse misschien een tientje per week over na het betalen van alle rekeningen. ‘Onverwachte extra’s zijn heel lastig, zoals nieuwe sportkleding voor mijn zoons.’ Bij de maandelijkse aflossing hoopt ze iets meer geld over te houden. ‘Het zullen 3 pittige jaren worden, maar dan zijn we er hopelijk vanaf. Vorig jaar was een dieptepunt, met weinig overzicht. Nu zie ik weer licht aan het einde van de tunnel. Alles is goed geregeld, ik heb veel minder stress.’
Sterker
Ook haar zoons hebben gemerkt dat er weinig geld was, vooral de oudste. Dat maakte hem verdrietig. Hij was blij toen hij merkte dat zijn moeder hulp kreeg. Sylvia: ‘Hij is nu zelf aan het sparen, gaat heel gaat verantwoordelijk met geld om. Hij is zuinig op zijn spullen, want hij weet dat we niet iets nieuws kunnen kopen als het kapot is.’ Moeder is trots op haar zoons, die het goed doen op school. ‘Deze situatie maakt ze sterker. Als je dit meemaakt, ga je anders naar je leven kijken. Je gaat zuiniger met dingen om.’
Ondanks de moeilijke periode die ze doormaakte met haar gezin, blijft de Capelse positief. ‘Ik krijg zóveel hulp, van zúlke lieve mensen…! Ook bij de Voedselbank. Dat voelt haast als familie.’ Haar geloof heeft haar erdoorheen geholpen: ‘God zorgt ervoor dat er mensen op mijn pad komen die me helpen.’ Voor anderen heeft ze maar één advies: ‘Heb je al schulden, of ben je bang om ze te krijgen? Schaam je niet. Ga naar Welzijn Capelle of de gemeente. Dan krijg je hulp.’
Sylvia is een pseudoniem. Haar verhaal is echt.
