De corona-maatregels legt veel vrijwilligerswerk stil. Mantelzorgmaatjes komen niet meer bij mantelzorgers thuis, taalcoaches kunnen ‘hun’ statushouders niet meer ontmoeten voor taalles en begeleide wandelingen van mensen in een rolstoel of senioren vallen in het water. Dat laatste gold ook voor Hans (91). Wandelmaatje Kees Vermeer bedacht een creatieve oplossing.

Elke week verheugt de Capellenaar Hans zich op de tochtjes met zijn wandelmaatje, Kees Vermeer. Corona gooide roet in het eten. Wandelen op 1,5 meter kon natuurlijk nog best, maar samen in de auto naar het Schollebos rijden niet.

 

Kees Vermeer maakt al twee jaar wandelingen met de 91-jarige Hans. ‘Er stond op www.capelledoet.nl een oproepje voor een wandelmaatje. Hans is dol op wandelen in de natuur, maar rijdt geen auto meer, dus maakte hij alleen nog wat kleine rondjes in zijn wijk. Het leek me direct leuk om met hem te gaan wandelen.’

 

De twee mannen hebben een goede klik, ondanks het leeftijdsverschil. Hans heeft over de hele wereld gereisd, honden en een zeilboot gehad, en vertelt daar graag over. Kees: ‘Hij is ook nog erg geïnteresseerd in zijn omgeving, heel leuk.’

 

Door de coronamaatregelen konden ze niet meer samen in de auto naar het Schollebos. Hans wordt wat vergeetachtig, dus elke keer als Kees vertelde dat hun wandeling niet door kon gaan, was hij diep teleurgesteld.

 

Kees: ‘Op tv vertelde een klusjesman dat hij een perspex plaat had aangebracht in zijn klusbus, zodat hij toch met zijn collega-klusser op pad kon. Dus heb ik een perspex plaat bij de achterbank geknutseld. Hans zit nu achterin, veilig achter de plaat. Zo kunnen we toch naar het Schollebos rijden voor onze wekelijkse wandeling. We zijn allebei blij dat we weer samen op pad kunnen!’

 

Foto: Kees Vermeer