Anneke Pelswijk: Amsterdam, oppasoma, boekhouding, actief, bijdehand, mantelzorger. Zomaar een paar woorden, maar ze zeggen veel over Annekes leven. Achter de balie bij Welzijn Capelle is ze een vrij nieuw gezicht tussen de andere vrijwilligers daar. Waarom is ze vrijwilligerswerk gaan doen?

 

‘Ik heb lang de boekhouding gedaan bij een bedrijf in vorkheftrucks. Dat deed ik graag, dus ik stopte pas op m’n 66e. Kort daarna werd ik gebeld door m’n oude werkgever: “Je opvolger heeft er een zooitje van gemaakt, help!” Dus toen heb ik er nóg twee jaar gewerkt. Eerst de boel weer op orde brengen, toen de volgende opvolger goed inwerken. Maar thuiszitten vond ik niks.’

Actief

Anneke is graag bezig, onder andere met haar vele hobby’s: ze leest graag, maakt grote legpuzzels en cryptogrammen, wandelt en fietst. ‘Vóór corona trok ik elke week baantjes in het zwembad,’ vertelt ze. En ik heb zeventien jaar lang opgepast op mijn kleinkinderen. Ik kan het goed vinden met die drie.’

 

Verhuizing naar Capelle

De van oorsprong Amsterdamse verhuisde 50 jaar geleden naar Vlissingen, waar haar twee dochters ook zijn geboren en opgegroeid. Na haar scheiding, toen de kinderen nog jong waren, hertrouwde Anneke. Het gezin verhuisde naar Capelle aan den IJssel vanwege het werk van haar tweede echtgenoot. ‘Alweer 38 jaar geleden,’ lacht ze.

 

Alzheimer

Met haar zestien jaar oudere echtgenoot ging het net na Annekes pensioen minder. ‘Hij kreeg Alzheimer, vasculaire dementie, en kon niet meer zo goed alleen thuis zijn. In een jaar tijd ging hij hard achteruit. Als je trouwt, beloof je er voor elkaar te zijn, in goede én slechte tijden. Ik deed het met liefde hoor, zorgen voor hem.’

 

Mantelzorg

Anneke kwam in aanraking met Welzijn Capelle via het vroegere Servicepunt Mantelzorg (nu Mantelzorg Capelle), dat ondersteuning voor mantelzorgers biedt. Zo ging ze bijvoorbeeld naar het MantelzorgMenu, speciale etentjes voor mantelzorgers. ‘Erg gezellig. Ik ging ook nog naar de thema-diners in het wijkrestaurant aan de Bongerd. Een Marokkaans diner, Libanees… hartstikke leuk, dat zouden ze in andere wijken óók moeten doen!’

 

Moeilijke keuze

In 2019 kon Anneke in 2019 de zorg voor haar man niet meer aan: hij hield haar nachten wakker. Hij verhuisde naar een zorginstelling. Daar zat Anneke dan, in haar eentje. Haar gedachten gingen steeds vaker naar vrijwilligerswerk uit, want ze wilde iets te doen hebben. Te snel besluiten wilde ze niet, want: ‘vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend’. En wát voor vrijwilligerswerk moest het dan worden? Administratief werk niet, dat had ze lang genoeg gedaan.

 

Vrijwillig baliemedewerker

Op CapelleDoet stond een vrijwilligersvacature die Anneke wel aansprak: gastvrouw bij een Huis van de Wijk. Via die site kwam ze in aanraking met Yvonne van der Schelling van het Vrijwilligersinformatiepunt van Welzijn Capelle. Die vroeg haar als baliemedewerker. In september vorig jaar startte ze. ‘Echt leuk! Heel afwisselend werk. En aardige collega’s. Al is het nu wel wat stil, vanwege corona.’